Continuen aplegant poemes. Molt poc a poc però espere que s'animeu. Gema Carbonell m'ha fet aplegar "Els amants" de Vicent Andrés Estelles: "No hi havia a València dos amants com nosaltres,....car amants com nosaltres en són parits ben pocs". Un poema que no podia faltar al Poemari de Polinyà. Un altre que ha aplegat està escrit aposta per a la Biblioteca; l'autora vol mantindre l'anonimat però el detall mereix que el publique
PER A LA BIBLIO DE POLINYA
NO PRETENDO…
Saber de ti
Que rompas tu silencio
El canto de tu mágica influencia
Que siembres mis noches con tu imperturbable vuelo
Que tu nombre roce mi ennegrecido sino
Que desciendas al reino
de este, mi cielo flagelado
Que desveles tu latir, sobre la nada
de esta mi eterna espera.
SÓLO
Un instante de tu vigente canción
-dulzura intacta-, en noche calma
pletórica de serenidad
instante infinito…
sobre… mis aletargados y abatidos labios….
SÓLO…
UN BESO.
SPG.
No hay comentarios:
Publicar un comentario